شکل رابطه با والدین چه اثری بر زندگی می گذارد؟ - مجله سرگرمی

اگر این اثرات را حس نموده باشید پس می دانید که خانواده چه تاثیری روی شما می گذارد و رابطه شما با والدین چگونه نگرش و دنیای تان را تحت تاثیر قرار می دهد.

رابطه والد و فرزندی یکی از اولیه ترین ارتباط هایی است که کودک تجربه می نماید و قطعا رابطه با هر کس دیگری در سال های بعدی را تحت نفوذ خود می گیرد. اما بعضی از افراد به اشتباه تصور می نمایند ما با ژن های بخصوصی متولد می شویم که شخصیت مان را فقط همین ژن ها شکل می دهند.

البته رشد شخصیت تا حدودی تحت تاثیر ژن های ماست، اما نباید فراموش کنید که عوامل محیطی نیز بر رشد شخصیت اثر می گذارند. مغز انسان به اندازه کافی انعطاف پذیر است که بتواند متناسب با این عوامل، به روش های گوناگونی رشد کند.

فرزند پروی، یکی از این عوامل اساسی و احتمالا اساسی ترین ِ آنهاست. شیوه فرزند پروری، هم بر ظاهر فرزند و هم بر خلق و خوی او اثر می گذارد و بعضی از مهم ترین واحد های سازنده شخصیت و ویژگی های یک کودک را تعریف می نماید.

هر چه والدین تان مهربان تر باشند و احساسات خود را بهتر بروز بدهند، شما در آینده اجتماعی تر با طرز فکری بازتر خواهید بود

مطالعات اخیر نشان داده اند میان مهر و محبت در دوران کودکی و سلامت و شادی و اجتماع پذیری در آینده ارتباط وجود دارد. واضح است که مهم ترین چیزی که از سوی والدین تان احتیاج دارید، عشق و محبت است.

وقتی در دوران کودکی مورد عشق و توجه و محبت پدر و مادر قرار می گیرید می فهمید که عشق چیست و چگونه می توان آن را نشان داد؛ بنابراین شما هم راحت عشق و علاقه تان را نسبت به پدر و مادر، خواهر و برادر و سایر افرادی که وارد زندگی تان می شوند ابراز می کنید. معمولا اینگونه افراد به جمع های خانوادگی بسیار علاقه مندند و همواره در دورهمی های خانوادگی حضور دارند. آن ها هرگز روز تولد خواهر و برادر و دخترخاله و پسرعمه و ... را فراموش نمی نمایند تا همواره به افرادی که دوست شان دارند احساس خوبی بدهند.

دانشمندان عقیده دارند عشق و محبت بی قید و شرط از جانب پدر و مادر می تواند فرزند را از نظر هیجانی و احساسی، شادتر کند و از اضطرابش بکاهد. در ضمن محبت پدر و مادر واقعا می تواند از فرزند مانند محافظی در برابر استرس دوران کودکی حمایت کند؛ بنابراین ارتباط والد و فرزندی بر میزان راحت و باز بودن در روابط آینده فرد اثر می گذارد. یک قانون طلایی وجود دارد: رابطه بهتر فرزند با پدر و مادر یعنی مسائل روانی و رفتاری کمتر فرزند در بزرگسالی؛ و از همه مهم تر، والدین با محبتی که علاقه خود را به فرزند بروز می دهند، بچه هایی پیروز و سالم پرورش می دهند که آن ها نیز افکار و عقاید و احساسات خود را راحت تر بروز می دهند.

هر چه والدین تان بیشتر شما را نادیده بگیرند، شما نیز در آینده بیشتر در جستجوی توجه و علاقه خواهید بود

بچه هایی که توجه کافی از سوی پدر و مادر یا یکی از آن ها دریافت ننموده اند با این احساس بزرگ می شوند که مهم نیستند و کسی آن ها را نمی خواهد و حتی پدر و مادر یا یکی از این دو، هیچ اهمیتی به آن ها نمی دهند. مطالعه ای نشان می دهد چنین کودکی، بعد ها به عنوان یک بزرگسال، تمام مدت به دنبال جلب توجه خواهد بود و حتی مستقیما این توجه و علاقه را طلب خواهد نمود. اگر شما در سنین خردسالی، توجه کافی از پدر و مادر خود دریافت ننموده باشید، اغلب در حال رقابت در روابط رمانتیک هستید و معمولا هم زندگی عشقی تان دچار درد سر است.

بعضی از روانشناسان عقیده دارند والدین بی توجه و بی محبت معمولا فرزندانی با اعتماد بنفس پایین پرورش می دهند، بچه هایی که احساس گمگشتگی و ناخشنودی دارند، کینه می ورزند و تهاجمی اند و یا حتی رفتار های ضد اجتماعی دارند. به عبارتی دیگر، بچه هایی که همواره احساس نموده اند نادیده گرفته می شوند، تبدیل به بزرگسالانی همواره احتیاجمند می شوند.

اگر پدر و مادرتان از نظر عاطفی و احساسی تودار باشند، شما نیز در آینده در روابط تان اینگونه خواهید بود

هر چه پدر و مادرتان در بیان عاطفی و بروز احساسات خود محافظه کارتر و تودارتر باشند شما نیز در آینده همین خصوصیت را بیشتر نشان خواهید داد. اگر والدین از بروز احساسات و توجه و خواسته ها و محبت ها و صمیمیت ها نسبت به فرزند خود خودداری نمایند، او نیز همین رفتار را در برابر فرزندان خود خواهد داشت.

پژوهش ها ثابت نموده اند که کودک ناخودآگاه طالب توجه محبت والدین خود است، اما این احتیاج را نشان نمی دهد و نهایتا به خویشتندار بودن و تودار بودن عادت می نماید. اگر شما هم فرزند چنین والدینی باشید در بیشتر موارد می توانید عشق و علاقه خود را به صورت های غیرکلامی مثلا با دادن هدیه یا انواع تماس های فیزیکی نشان دهید. اما در عین حال درمورد در آغوش دریافت و بوسه و ناز و نوازش می توانید بسیار خسیس باشید و تمام وقت خود را صرف کار و سرگرمی های خودتان بکنید، بنابراین همسرتان احساس نادیده گرفته شدن می نماید.

اگر پدر و مادرتان از هم جدا شده باشند و ازدواج مجدد ننمایند، احتمالا شما نسبت به ازدواج و رابطه با جنس مخالف بدبین خواهید شد

خیلی از افراد در خانواده هایی ناکامل بزرگ می شوند. یعنی پدر و مادر از هم جدا شده اند و فرزند با پدر یا مادر مجرد ِ خود زندگی می نماید و این واقعیت بر نگرش او نسبت به عشق و ازدواج اثر می گذارد و حتی ممکن است منجر به رفتار های بی ثبات در ازدواج گردد.

فرزند طلاق بودن یا شما را نسبت به ازدواج بدبین می نماید یا بیش از حد حساس و مراقب خواهید شد. اگر پدر و مادر شما از هم جدا شده باشند، تمایل بسیار کمی نسبت به تشکیل خانواده خواهید داشت، زیرا می ترسید به سرنوشت پدر و مادر خود دچار شوید. اما از سویی دیگر این اتفاق هم می تواند روی بدهد که بدبینی ها و حساسیت های تان را به باد بسپارید و عاشق کسی شوید که احساسات مشترک زیادی با هم دارید! چنین عشق هایی منتهی به روابط انفجاری و کوتاه مدتی خواهند شد که اغلب به همان سرعت نیز به سرانجام می رسند.

منبع: wealthygorilla

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما